Zasady gry

Boisko do gry ma wymiary 12,5m x 6 m.

Do gry zawodnicy wykorzystują bile wypełnione granulatem - jedną białą oraz po sześć bil czerwonych i niebieskich.

Zawodnicy będąc w pozycji siedzącej wprowadzają bile do gry poprzez rzucenie (ręką lub nogą), kopnięcie lub wykonują rzut korzystając ze sprzętu wspomagającego oraz pomocy asystenta.

Grę rozpoczyna zawodnik, który po losowaniu wybrał bile czerwone wyrzucając jako pierwszą bilę białą („Jack”-a) a następnie pierwszą swoją bilę czerwoną. Następny rzut należy do przeciwnika. Kolejny ruch należy do zawodnika, którego bila znajduje się dalej od bili białej.

Zawodnicy wyrzucając swoją bilę mogą przesuwać lub odbijać się od każdej bili znajdującej się na boisku.

Celem każdego z zawodników jest umieszczenie swoich bill jak najbliżej bili białej.

Po wyrzuceniu wszystkich bill kończy się runda. Sędzia dokonuje pomiaru odległości i ogłasza wynik, który jest sumą ilości bill jednego koloru, znajdujących się najbliżej bili białej.

Mecz składa się z czterech (gry indywidualne oraz pary) lub sześciu (gra drużynowa) rund.

Zawodnicy sklasyfikowani (kat. BC1, BC2, BC3, BC4) mogą brać udział w zawodach rankingowych zarówno krajowych jak i zagranicznych a kat. BC5 tylko w krajowych.

Krótka historia bocci...

Boccia to gra wywodząca się z południa Europy – Francji oraz Włoch. Występuje tam pod nazwami „Petanque”, „Boule” oraz „Bocce”. Została adaptowana i skierowana do osób niepełnosprawnych głównie z zaburzeniami centralnego układu nerwowego (np. MPD, dystrofia, artrogrypoza lub tetraplegia). Pierwszy raz rozgrywki boccia miały miejsce na światowych igrzyskach niepełnosprawnych w Nowym Jorku w roku 1984. Stałą dyscypliną paraolimpijską stały się od czasu olimpiady w Barcelonie w 1992 roku.